ORKIESTRA KAMERALNA ENSEMBLE FRÉDÉRIC

Zespół wywodzący się z południowej Wielkopolski, związany ideowo z pałacem myśliwskim Radziwiłłów w Antoninie — miejscem pobytu i twórczości Fryderyka Chopina. Zespół skupia młodych, wybitnych instrumentalistów, których pasją jest gra w kameralnej formacji o najwyższych parametrach artystycznych i poziomie wykonawczym.

Część muzyków jest związana z Filharmonią Kaliską, ale współpracują oni także z renomowanymi zespołami, takimi jak: orkiestra Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Filharmonia Narodowa, Sinfonietta Cracovia czy Orkiestra Akademii Beethovenowskiej. Orkiestra wykonuje repertuar od czasów baroku po muzykę współczesną. Ich debiutem był koncert z udziałem fortepianu smyczkowego skonstruowanego na podstawie pomysłu Leonardo da Vinci — viola organista. Zespół ma w najbliższych planach współpracę z artystami, m.in.: Klaudiuszem Baranem, Andrzejem Kosendiakiem, Volkerem Schmidt-Gertenbachem, a także trasę koncertową po Niemczech. Wyróżniającą cechą członków orkiestry jest gra na starowłoskich instrumentach mistrzowskich. Są to skrzypce Carlo Giuseppe Testore z 1711 roku, Domenico Montagnana z 1727 roku, instrument włoski ze szkoły Lorenzo Guadagnini (początek XVIII wieku), a także wiolonczele: Giovanni Battista Rogeri z 1694 roku oraz wiolonczela ze szkoły neapolitańskiej (Vincenzo Ventapane) z połowy XVIII wieku.

I SKRZYPCE: Szymon Naściszewski, Dominik Kossakowski, Grzegorz Warzecha, Jakub Śmigielski; II SKRZYPCE: Izabela Garyantesiewicz, Kamila Śmigielska, Szymon Półtorak; ALTÓWKI: Celina Baran, Wojtek Koczur; WIOLONCZELE: Adam Klocek, Piotr Łyszczorz; KONTRABAS: Maria Szymkiewicz

ZNAJDŹ W PROGRAMIE
17.11.2018 | SOBOTA | 19:00 | KONCERT ZAMKNIĘCIA

PRZECZYTAJ ARTYKUŁ O REPERTUARZE
ASTOR PIAZZOLLA (1921–1992) — „Adiós Nonino” (1959)
ASTOR PIAZZOLLA (1921–1992) — „Fuga y Misterio” (1968)
ASTOR PIAZZOLLA (1921–1992) — „Libertango” (1974)
ASTOR PIAZZOLLA (1921–1992) — „Oblivion” (1982)
FRANZ SCHUBERT (1797–1828) — „Kwartet smyczkowy nr 12 c-moll ‚Quartettsatz’”, D 703
(1820)
FRANZ SCHUBERT (1797–1828) — „Kwartet smyczkowy nr 14 d-moll ‚Śmierć i dziewczyna’”, D
810 (1824)